MoH

Dziś przy komputerze możemy nabawić się już nie tylko utraty wzroku, chorób serca, kręgosłupa lub chorób układu krążenia, ale czeka na nas jeszcze jedno zagrożenie – dla naszego umysłu – mianowicie uzależnienie – w tym kontekście chciałem wspomnieć tylko o uzależnieniu od gry takiej jak Ogame. Przypadków takich jest wbrew pozorom wiele. Jeszcze stosunkowo niedawno słyszeliśmy o agresji wykazanej przez nastolatka w stosunku do własnej matki za odłączenie prądu, a kolejne jeszcze nas czekają. Powstają poradnie specjalistyczne zajmujące się leczeniem tego typu uzależnień, bo przyznać trzeba te są dość specyficzne. Może już niebawem doczekamy się nowych kierunków studiów np. Ogame’ologia albo ogólniej gry komputerowe jako mniejsza struktura informatyki jako nauki. Bo zdecydowanie trzeba się skupić na tym jak wyeliminować jak na razie jeszcze stosunkowo sporadyczne przypadki mocnego uzależnienia od monitora. W Ogame znamy wiele takich przypadków – kilka z nich zostało nawet opisane w prasie.

Graczom pozostaje życzyć tylko dużego opanowania, zimnej krwi i uważania by świat Ogame nie wciągnął ich zbyt mocno. Potrzeba do tego mocnych nerwów i dużo samozaparcia, bo często przypadkowe spotkania z grą kończą się codziennym rytuałem tak jak jedzenie śniadania czy picie kawy. Po prostu trzeba wejść na swoje konto i coś zrobić. Innaczej po prostu dzień jest nieudany. Z pewnością wielu z Was kojarzy lub widuje na co dzień nawet takie osoby. Pozostaje mi zaapelowac do graczy. Panowie, Panie, granie graniem ale świat rzeczywisty musi pozostać rzeczywisty. Nie mieszajcie wirtualnego życia z tym realnym. To szokujące, że media podawały nawet przykłady rozbitych rodzin czy związków oraz zmarnowanego życia z powodu... jakiejś gry On-line. A więc rodzice pilnujcie co robią wasze pociechy. Może właśnie uzależniły się od strzelania ST J Ajuż nalepiej niech pociechy pilnują się same.